Zespół Szkół Ponadpodstawowych
im. Mikołaja Kopernika w Busku Zdroju

                       Pierścienie Saturna zaczął obserwować Galileo Galilei, a następnie Christian Huygens. W połowie marca 1656 Huygens rozwiązał zagadkę wyglądu planety, lecz nie tyle zaobserwował, co wymyślił pierścienie Saturna.

                       Mówi się, że rozprzestrzeniają się one od 6630km do 120700km. W ich skład wchodzi: krzemionka, tlenki żelaza oraz bryły lodu. Przypuszcza się, iż w 90% są to ciała
o wymiarach od kilku cm do 200m. Pragnę przedstawić pierścienie Saturna,
których nazwy oznaczone są literami- D,C,B,A,F,G i E- w kolejności od powierzchni planety. Według mojej opinii pierścienie Saturna nie są spoiste, gdyż prześwitują przez nie gwiazdy. Wypada założyć, że grubość pierścieni jest niewielka, wynosi tylko 2-4km. Utrzymuję,
iż masa pierścieni jest rzędu 10²¹kg, a ich gęstość wynosi w przybliżeniu 1g/cm³. Ktoś napisał ,,Pierścienie leżą wewnątrz granicy Roche’a planety”, i ja też to w całości popieram.
Mówi się, że odkryty w 1848 roku pierścień ma szerokość 16200km. Utrzymuję, iż dość szeroka szczelina oddziela słaby pierścień D od pierścienia C, rozciągającego się na szerokości 6500km. Pierścień C oddziela od najjaśniejszego pierścienia B(który ma rozpiętość 26000km), tzw. przerwa francuska, a pierścień A o szerokości 17500km rozpościera się od odległości 60000 – 77400km. Mówi się, iż rozgranicza je przerwa Cassiniego rozległa na około 4000km.  W odległość powyżej 300km od zewnętrznej krawędzi pierścienia A istnieje bardzo wąski pierścień F, a także cienki pierścień G. Jak wiemy szczelina między pierścieniami F i A otrzymała nazwę przerwy Pioneer’a. Pragnę nadmienić, że ostatnim odkrytym pierścieniem jest słaby pierścień E. Wydaje się, że to już wszystkie pierścienie. Wyobraźmy sobie, że jednak tak nie jest i ktoś z nas ma szansę odkryć kolejny pierścień.

                        Pragnę także przedstawić odkryty 21 marca 1684 roku przez Giovanniego  Cassini piąty co do wielkości księżyc Saturna- Tetydę. Utrzymuje się, iż zachodnia półkula jest zdominowana przez potężny, lecz płytki krater uderzeniowy Odyseusza o średnicy 400km. Choć tak potężne uderzenie nie było w stanie rozerwać go na kawałki, przypuszcza się, że w momencie uderzenia był w stanie płynnym bądź przynajmniej półpłynnym. Kolejnym charakterystycznym elementem Tetydy jest dolina Chasma o długości 2000km
(co stanowi ¾ obwodu Tetydy), szeroka na 100km i głęboka na 3-5km. Jak sądzę, wzrost objętości podczas zamarzania spowodował pękanie powierzchni, co doprowadziło do powstania pięknego kanionu. Przedstawię teraz kilka właściwości Tetydy:
ma masę 6,176x 10²⁰ kg, średnia gęstość to 0,97g/cm³, a temperatura powierzchni wynosi 86K. Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni 0,145m/s². Księżyc ten krąży wokół Saturna po orbicie kołowej, z okresem  45h18m26s. Można przyjąć, że to już wszystko,
ale wiadomo jest, że ,,Są rzeczy, na niebie i Ziemi, które nie śniły się filozofom…”.           

            Zaobserwowanie i odkrycie pierścieni Saturna przyniosło uczonym wiele problemów. Jednym z nich był brak odpowiedniego sprzętu do obserwacji zjawisk zachodzących
w strukturze Saturna. Kolejną przyczyną było błędne podejście do analizy zjawisk wokół planety. Nowoczesna technologia i chęć odkrywania nieznanego są motorem napędzającym astronomów, fizyków i innych uczonych do ciągłego poznawania Układu Słonecznego. Wyobraźmy sobie Saturna bez pierścieni. Czyż byłby wtedy równie interesujący?
Uważam, że Saturn bez swych pierścieni byłby mniej tajemniczy, zaskakujący i nie stanowiłby tak pięknego materiału do badań.