Przygody nauczą zgody.
- 35830 odsłon
WOK
WOK
WOK
Klasy: 2e; 2hg
Temat: Wycieczka edukacyjna. Doroczna wystawa Związku Artystów Fotografików Okręgu Świętokrzyskiego.
Witam po przerwie na matury i mam nadzieję, że już ostatni raz w tej formie.
Dzisiaj zapraszam Was na wirtualną wycieczkę do Galerii Zielona w Busku Zdroju na bardzo ciekawą wystawę. Mam nadzieję, że wystawa zainspiruje Was do wzięcia aparatu i do próby samodzielnego fotografowania otaczającej nas rzeczywistości.
Wystawa to bogaty materiał zarejestrowany przez artystów podczas samotnych wędrówek. Zaprezentowane zdjęcia obejmują wiele fotograficznych nurtów. Utrwalone krajobrazy dają podświadome uczucie niepokoju. Abstrakcja rozbudza wyobraźnię.
Zaistniała globalna sytuacja w sposób bardzo wyraźny odbiła się echem w doborze kadrów, tematyki i sposobie przekazu uczuć językiem fotograficznym. Temu służy sztuka i jest to silniejsze.
Wrażliwość jest tu mocą – nie słabością.
Niech fotografie przemówią do Was swoim, uniwersalnym językiem.
PRACA DOMOWA.
Do wyboru.
- Zrób jedno zdjęcie (artystyczne) i przyślij na mój adres.
- Opisz w kilku zdaniach swoje wrażenia po obejrzenia wystawy.
Praca domowa dotyczy tych uczniów, którzy nie mają jeszcze dwóch ocen.
Wystawę znajdziecie pod tym linkiem.
https://www.youtube.com/watch?v=pvGaFFCuu-k&t=50s
Do zobaczenia w szkole. A.Ż.
WOK 27 – 29.04 21
Klasy: 2e, 2ht
Temat: Prawo autorskie i promocja kultury.
Przypominam o pracy domowej. Adres: a.zadlo@ op.pl
Witam serdecznie. Dzisiaj o problemie, o którym często zapominamy lub udajemy, że go nie ma.
PRAWO AUTORSKIE to prawo, z którym większość z nas z pewnością się spotka.
Pamiętajcie! Każdy przejaw działalności twórczej o charakterze indywidualnym, w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia – jest w Polsce prawnie chroniony.
Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności. Już sam fakt powstania utworu i rozpowszechnianie go powoduje opiekę prawa nad tym utworem.
Co to znaczy?
Najprościej rzecz ujmując, chodzi o pieniądze. Za wykorzystanie cudzych utworów należy płacić.
W szczególności pod ochroną prawną są objęte utwory:
1. Wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe)
2. Plastyczne
3. Fotograficzne
4. Lutnicze
5. Wzornictwa przemysłowego
6. Architektoniczne, architektoniczno – urbanistyczne i urbanistyczne
7. Muzyczne i słowno muzyczne
8. Sceniczne,sceniczno – muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne
9. Audiowizualne (w tym audialne i wizualne )
10.Wszelkie inne zachowujące cechy działalności twórczej o charakterze indywidualnym.
Prawo autorskie ukazało się w 1994 roku w postaci Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Ustawa określam.in. przedmiot prawa autorskiego (czyli: co jest chronione prawem autorskim),podmiot tego prawa( czyli: kto jest chroniony, jak należy rozumieć słowo „twórca” czy „współtwórca”)
Oraz treść prawa autorskiego. Są to m.in. autorskie prawa osobiste i majątkowe oraz ich ochrona, określenie dozwolonego użytkuchronionych utworów, czs trwaniaautorskich praw majątkowych obecnie 70 lat od śmierci autora) i przechodzenie tych praw na inne osoby i instytucje (np. spadkobiercy, umowy licencyjne), przepisy szczególne dotyczące utworów audiowizualnych oraz programów komputerowych, ochrona wizerunku adresata korespondencji i tajemnicy źródeł informacji, określone są też prawa pokrewne (m.in. prawa do artystycznych wykonań, prawa do fonogramów i wideogramów, nagrań programów radiowych i telewizyjnych, prawo do pierwszych wydań), a także odpowiedzialność karna w przypadku działalności wbrew Prawu autorskiemu( np. przywłaszczenie sobie autorstwa, „pirackie” wydania bez uprawnień), kiedy to kary mogą sięgać do 5 lat pozbawienia wolnośći.
Zatem przed podjęciem jakiejkolwiek działalności, w której wykorzystujemy utwory objęte ochroną Prawa autorskiego, należy wcześniej z tym prawem się zapoznać.
Nieznajomość prawa nie jest okolicznością łagodzącą.
Praca domowa.
Napisz,co sądzisz o zjawisku „pirackich nagrań”, a zwłaszcza o jego komercyjnych i etycznych aspektach?
Na prace czekam pod adresem: a.zadlo@op.pl
20-22.04.21.
Klasy: 2te, 2hp
Temat: Świadectwa kultury. Polska lista UNESCO.
Witam serdecznie . Kontynuujemy lekcję o ochronie zabytków.
Dzisiaj polska lista. Temat jest tym bardziej ważny, ponieważ jesteśmy nie tylko ubodzy w zabytki ale też wytrwale niszczymy to co jeszcze po wijnach i komunizmie pozostało. Wpływ na to ma nasze kiepskie wychowanie, niska świadomość, krzewienie przez media kiepskiego gustu oraz niestety brak pieniędzy.
Nie możemy się równać turystycznie Włochom, Grecji, Hiszpani czy Francji dlatego powinniśmy zrobić wszystko aby ocalić to co jeszcze ocalić się da.
Niestety, państwo poza edukacją wszystkiego za nas nie zrobi dlatego więce na swoje barki powinni wziąć obywatele. Mam tu na myśli sektor prywatny.
Owszem, dzieje się tak ale są to ciągle nieliczne krople deszczu na spragnionej deszczu pustyni.
Polska lista :
Fot1. Stare Miasto w KrakowieNa listę światowego dziedzictwa UNESCO trafiło w 1978 r., jako jeden z pierwszych obiektów na świecie. Wpis obejmuje Stare Miasto w obrębie dawnych murów, Wzgórze Wawelskie oraz dzielnicę Kazimierz wraz ze Stradomiem. Centralne miejsce wzgórza stanowi zamek, dawna siedziba polskich władców. W jego wnętrzach można obejrzeć m.in. królewskie apartamenty, skarbiec czy zbrojownię. Wśród cennych zabytków znajdują się np. Szczerbiec - miecz koronacyjny królów Polski oraz obrazy Lucasa Cranacha Starszego czy Eugene’a Delacroix. W wawelskiej katedrze spoczywa kilkunastu królów, m.in. Władysław Łokietek, Kazimierz Wielki, Zygmunt August, a także św. Stanisław, Adam Mickiewicz czy Tadeusz Kościuszko.
Stare Miasto to przede wszystkim Rynek Główny. Na jednym z największych placów w Europie już w XIII w. stanęły Sukiennice, które stanowiły centrum lokalnego handlu. Ozdobą rynku jest także gotycki kościół Mariacki. Z jego wieży trębacz co godzinę gra hejnał, a wewnątrz znajduje się ołtarz Wita Stwosza stworzony w latach 1477-89 z drewna lipowego, dębu i modrzewia.
Najbardziej znanymi elementami średniowiecznych fortyfikacji są Brama Floriańska oraz Barbakan, którego załoga miała bronić dostępu do miasta. Z kolei Kazimierz przez wieki był samodzielnym miastem, miejscem przenikania się kultur. Dziś słynie przede wszystkim z kościoła św. Stanisława na Skałce (spoczywają tam np. Jan Długosz, Józef Ignacy Kraszewski i Stanisław Wyspiański), a także dzielnicy żydowskiej z ciągle działającą synagogą Remuh i jednym z najstarszych kirkutów w Europi
2. Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni
Kopalnia soli w Wieliczce na listę UNESCO trafiła w 1978 r. w pierwszej grupie obiektów z całego świata. W 2013 r. została do niej dopisana kopalnia w Bochni. Od XIII w. aż do 1772 r. stanowiły jedno przedsiębiorstwo zwane żupami krakowskimi. Zarządzał nim żupnik mianowany przez króla, a wydobyta w nich sól była m.in. eksportowana na Węgry i Ruś. W szczytowym okresie, na przełomie XVI i XVII w. tylko w Wieliczce pracowało ok. 2 tys. górników, którzy mieli do dyspozycji szpital i specjalny system ubezpiecz
Początki kopalni są łączone z legendą o św. Kindze. Węgierska księżniczka wychodząc za Bolesław Wstydliwego nie chciała w posagu kosztowności ani służby. Pragnęła soli. Ojciec podarował jej kopalnię Marmarosz w Siedmiogrodzie, a Kinga wrzuciła tam pierścień. Do Polski zabrała ze sobą doświadczonych górników. A kiedy ci zaczęli drążyć chodniki w okolicach Krakowa, już w pierwszej bryle soli odnaleźli pierścień swojej pani.
Dziś kopalnia w Wieliczce obejmuje dziewięć poziomów. Pierwszy rozciąga się na głębokości 64, zaś ostatni 327 m. Trzy tysiące dawnych wyrobisk połączonych jest 360 km chodników. W kopalni wytyczonych zostało kilka tras turystycznych. Można obejrzeć m.in. ulokowaną 101 metrów pod ziemią Kaplicę św. Kingi, największą na świecie podziemną świątynię. Kopalnia w Bochni to również dziewięć poziomów, chodniki, które liczą łącznie 60 km i biegną na głębokości od 70 do 289 m, a także trzy zabytkowe szyby z XIII, XVI i początków XX w.
Wizyta w dawnych żupach pozwala nie tylko zdobyć wiedzę o pracy górników, ale również, dzięki specyficznemu mikroklimatowi, może pomóc w podratowaniu zdrowia. W podziemiach organizowane są nawet turnusy rehabilitacyjne.
3. Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady
Na liście UNESCO od 1979 r. Największy obóz zagłady w dziejach ludzkości. W 1940 r. na terenach włączonych do Niemiec powstał obóz dla więźniów politycznych, który z czasem się rozrastał i zmieniał funkcję. W ostatecznym kształcie kompleks składał się z trzech części: Auschwitz I, gdzie mieściło się centrum zarządzania i pracy przymusowej, Auschwitz II - Birkenau, gdzie Niemcy postawili komory gazowe, krematoria i przeprowadzali masową eksterminację, a także Auschwitz-Monowitz - obóz pracy przymusowej na rzecz zakładów IG Farben.
Zorganizowana zagłada Żydów na terenie Auschwitz rozpoczęła się w 1942 r., a po raz ostatni komór gazowych i krematoriów Niemcy użyli 28 listopada 1944 r. Potem rozpoczęli ewakuację obozu przed naciągającym frontem. W sumie przez Oświęcim przeszło 1,3 mln więźniów. 90 proc. z nich zginęło. Milion ofiar stanowili Żydzi zwożeni do obozu z różnych stron Europy. W Auschwitz śmierć poniosło też około 70 tys. Polaków, 21 tys. Romów, 14 tys. jeńców sowieckich i 10 tys. więźniów innych narodow
W styczniu 1945 r. obóz został zajęty przez Armię Czerwoną. Dwa lata później na jego terenie odbyła się egzekucja Rudolfa Hössa, który w latach 1940-43 pełnił funkcję komendanta obozu. W tym samym roku na terenie Auschwitz powstało muzeum państwowe. Dziś można tam obejrzeć między innymi baraki, w których przetrzymywani byli więźniowie, ogrodzenia z drutu kolczastego, wieżyczki strażnicze, komorę gazową, krematorium oraz liczne materialne dowody zbrodni, np. odebrane więźniom walizki, przedmioty codziennego użytku, a także włosy obcięte ludziom zamordowanym w komorach gazowych.
4. Puszcza Białowieska
Obiekt transgraniczny, ulokowany na pograniczu polsko-białoruskim. W 1979 r. na listę UNESCO trafiła część Białowieskiego Parku Narodowego, 13 lat później wpis został uzupełniony o tereny położone na Białorusi, zaś w 2014 r. dodatkowo rozszerzony. Składa się głównie z płaskich równin, ale występują tutaj również piaszczysto-żwirowe wzgórza i łęgi ze strumieniami z dorzecza Bugu i Narwi. Większość porasta pierwotny las liściasto-iglasty.
Na terenie Puszczy Białowieskiej występuje przeszło 800 gatunków roślin naczyniowych, ponad 3 tys. gatunków roślin zarodnikowych i grzybów, 120 gatunków ptaków oraz 60 gatunków ssaków. Tylko wśród zwierząt naukowcy wyróżnili 33 gatunki chronione. W puszczy można się natknąć na żubry europejskie (najliczniejsza populacja na świecie), rysie, wilki, łosie, borsuki, gronostaje, czy żółwie
Tamtejsze lasy były chronione już w XV w. W dawnych czasach w puszczy znajdowały się królewskie tereny łowieckie, nad którymi czuwała straż zwana osoką. Dostęp do lasów był ściśle regulowany. Miejscowa ludność za drobną opłatą mogła zbierać w puszczy "martwe drzewo" na opał, grzyby i jagody.
W 1932 r. do życia został powołany Białowieski Park Narodowy. I tak jednak mimo licznych zabiegów w ciągu trzech stuleci powierzchnia puszczy zmniejszyła się aż o 45 proc. Przyczyniła się do tego między innymi rabunkowa gospodarka Niemców i Sowietów podczas dwóch ostatnich wojen. Dziś serce puszczy zwiedza się pieszo, w zorganizowanych grupach, ale na wybranych terenach można poruszać się także rowerem, czy konno.
5. Stare Miasto w Warszawie
Na liście UNESCO od 1980 r. Jak wskazano w uzasadnieniu, stanowi wyjątkowy przykład odbudowy zabytków niemal całkowicie zniszczonych. W 1944 r., podczas powstania warszawskiego w gruzach legło 85 proc. budynków starówki. Później udało się tam odtworzyć średniowieczny układ ulic, historyczne budowle, przeważnie z XVII i XVIII stulecia oraz pochodzące z XIII-XVI w. mury obronne. Najbardziej znanym budynkiem Starego Miasta jest Zamek Królewski, pierwotnie gotycki, potem przebudowywany w stylu renesansowym, wczesnobarokowym i rokokowym. Po przeniesieniu stolicy z Krakowa był siedzibą polskich królów.
Dziś można w nim obejrzeć zabytkowe sale, cenne dzieła sztuki, np. obrazy Rembrandta, insygnia królewskie Stanisława Augusta Poniatowskiego, insygnia władzy Prezydenta RP, czy urnę z sercem Tadeusza Kościuszki. Przed pałacem, na Placu Zamkowym w latach 1643-44 stanęła Kolumna Zygmunta. Najstarszy świecki pomnik stolicy poświęcony został królowi Zygmuntowi III Wazie. Przedstawiającą go rzeźbę osadzono na 22-metrowym słupie. Na starówce podziwiać można również Katedrę św. Jana wzniesioną na przełomie XIII i XIV wieku. We jej wnętrzu pochowani zostali laureat literackiej Nagrody Nobla, Henryk Sienkiewicz oraz pierwszy prezydent II RP, Gabriel Narutowicz. Tam też odbyły się koronacje Stanisława Leszczyńskiego i Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Warszawskie Stare Miasto to również podwójny ciąg murów obronnych oraz najbardziej charakterystyczna część fortyfikacji - Barbakan, czyli zwieńczona renesansową attyką basteja wjazdowa z 1548 roku. Na Rynku Starego Miasta stoi też jeden z warszawskich pomników Syrenki.
6. Stare Miasto w Zamościu
Na liście UNESCO od 1992 r. Renesansowe miasto, w którym zachował się pierwotny układ ulic, pozostałości dawnych fortyfikacji i liczne zabytkowe budowle. Całość łączy tradycje architektoniczne Półwyspu Apenińskiego i środkowej Europy. Początki Zamościa sięgają 1580 r., kiedy to kanclerz Jan Zamoyski zapragnął stworzyć gród wzorowany na modelu włoskiego miasta idealnego. Zadanie powierzył pochodzącemu z Padwy Bernardo Morando.
Zbudowany od podstaw Zamość został oparty na planie pięcioboku z centralnie usytuowanym Rynkiem Wielkim i dwoma mniejszymi placami targowymi - Wodnym oraz Solnym. Wokół nich rozciągała się siatka ulic w kształcie szachownicy z dzielnicami dla osadników - przede wszystkim Żydów i Ormian.
Zamość wyrósł na ważnym szlaku handlowym łączącym Europę Północną i Zachodnią z Morzem Czarnym. Kupcy prowadzili interesy przede wszystkim na rynku i okolicznych ulicach, czego pamiątką są duży ratusz, dawne składy i podcienia kamienic. Zamoyski kazał też pobudować w mieście pałac dla siebie (dziś mieszczą się w nim m.in. sądy) i świecką uczelnię, Akademię Zamojską (dziś w jej gmachu mieści się prestiżowe liceum i rektorat Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej). Zamość był ponadto solidną twierdzą, która podczas Potopu (1655-1660) oparła się wojskom szwedzkim. Pamiątkę po fortyfikacjach stanowią bastion VII, Rotunda Zamojska, czy Stara Brama Lubelska.
7. Średniowieczny zespół miejski Torunia
Na listę UNESCO trafił w 1997 r. Perła gotyckiej architektury. W całym mieście jest przeszło 1100 zabytkowych budowli wzniesionych w tym stylu, dzięki czemu znalazło się ono na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego. Początki Torunia związane są z Zakonem Krzyżackim. Bracia budują tam zamek, który miał służyć jako punkt wypadowy dla wypraw ewangelizacyjnych na Prusy. Do dziś w mieście można podziwiać jego pozostałości. Z czasem Toruń stał się prężnym ośrodkiem handlu, należącym do Hanzy. Pamiątką po czasach największej świetności są kamienice na Starym i Nowym Mieście, a wśród nich dom, w którym najpewniej przyszedł na świat Mikołaj Kopernik.
Nad Wisłą do dziś w doskonałym stanie zachowały się duże fragmenty murów obronnych z XIII-XV wieku wraz z bramami wjazdowymi oraz Krzywą Wieżą. Ta XIII-wieczna baszta miejska w trakcie użytkowania odchyliła się od pionu o blisko półtora metra. Nieopodal rozciąga się rynek Staromiejski z ratuszem, który stanowi jeden z najznakomitszych przykładów średniowiecznej architektury mieszczańskiej w środkowej Europie. W budynku mieści się dziś oddział toruńskiego muzeum. Można w nim podziwiać dawną salę Królewską, w której przed wiekami zmarł Jan Olbracht oraz Radziecką, gdzie zbierali się miejscy rajcy.
Atrakcją jest też taras widokowy na 40-metrowej wieży. Inną charakterystyczną budowlą rynku jest Dwór Artusa, okazały, bogato rzeźbiony budynek w stylu neorenesansu niderlandzkiego, w którym bogaci mieszczanie zbierali się na narady i spotkania towarzyskie. Na wyciągnięcie ręki od Ratusza stoi monumentalny XIII-wieczny kościół Mariacki z mauzoleum księżniczki Anny Wazówny, siostry króla Zygmunta III Wazy, a także jeden z symboli miasta - pomnik Mikołaja Kopernika
8. Zamek Krzyżacki w Malborku
Na listę UNESCO został wpisany w 1997 r. Największa gotycka twierdza w Europie. Warownia na brzegu Nogatu istniała już w XIII w. Po 1309 r. ruszyła jej przebudowa, która trwała w sumie 40 lat. Miała ona związek z przeniesieniem z Wenecji do Malborka siedziby Wielkich Mistrzów Zakonu Krzyżackiego.
Pierwszym dostojnikiem, który rezydował w nowym miejscu był Siegfried von Feuchtwagen. Ostatecznie gotycka twierdza rozrosła się do trzech części. W Wysokim Zamku mieściły się m.in. kapitularz, kościół Najświętszej Marii Panny z kaplicą św. Anny, gdzie chowani byli Wielcy Mistrzowie. W tej części twierdzy znajdowało się także gdanisko, czyli zamkowa toaleta, która w razie kryzysu mogła zmienić się w tzw. wieżę ostatecznej obrony.
Zamek Średni otwarty był dla gości zakonu. Tutaj znajdował się Wielki Refektarz - najpokaźniejsza sala w warowni, infirmeria dla starszych i chorych braci oraz pałacem Wielkich Mistrzów. W Zamku Niskim z kolei mieściła się zbrojownia na działa i wozy bojowe, kaplica św. Wawrzyńca dla służby zamkowej oraz liczne budynki gospodarcze, w tym spichlerz, browar czy ludwisarnia.
Zamek należał do Krzyżaków do połowy XV w., potem stał się własnością polskich królów. Po rozbiorach Rzeczpospolitej rozpoczęła się jego powolna dewastacja. Stopniowa odbudowa twierdzy ruszyła na przełomie XIX i XX w. oraz po roku 1945. W 1961 r. stał się siedzibą Muzeum Zamkowego.
9. Manierystyczny zespół architektoniczny i krajobrazowy oraz park pielgrzymkowy w Kalwarii Zebrzydowskiej
Na liście UNESCO od 1999 r. Kościół i klasztor bernardynów, a także sanktuarium maryjno-pasyjne u stóp góry Żar nazywane "polską Jerozolimą". Każdego roku ściąga tam około miliona pielgrzymów.
Początki kalwarii sięgają 1600 r. i wiążą się z postacią wojewody krakowskiego Mikołaja Zebrzydowskiego. Wspólnie z żoną miał on doświadczyć widzenia - pewnej nocy zobaczyli trzy ogniste krzyże, które unosiły się nad górą Żar. Wkrótce w tym miejscu Zebrzydowski ufundował kościół pw. Ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Dwa lata później przekazał ziemię zakonowi bernardynów, zaś w 1604 r. ruszyła budowa ich kościoła oraz klasztoru.
Kompleks projektował włoski architekt Jan Maria Bernardoni, w prace zaangażował się też flamandzki złotnik Paweł Baudarth. Budowle utrzymane były w stylu manieryzmu niderlandzkiego, a później rozbudowane w stylu barokowym z elementami rokoko. W bazylice znajduje się dziś m.in. cudowny obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej z pierwszej połowy XVII w.
Tymczasem w 1609 r. Zebrzydowski rozpoczął wcielać w życie kolejny projekt. Nieopodal zespołu budynków, w naturalnym górskim krajobrazie zaczęły wyrastać kapliczki i kościółki upamiętniające Mękę Pańską i życie Matki Boskiej. Ostatecznie powstało 28 stacji na Dróżkach Pana Jezusa oraz 24 stacje na Dróżkach Matki Boskiej. Miejsca, w których się znajdują odwzorowywać mają ważne dla chrześcijaństwa miejsca w Jerozolimie: Golgotę, Syjon, Górę Oliwną. Ścieżki przemierzane przez pielgrzymów liczą łącznie pięć kilometrów, a całość zajmuje powierzchnię sześciu kilometrów kwadratowych. Od XVII w. budowle przetrwały w praktycznie niezmienionej formie.
10. Kościoły Pokoju w Jaworze i Świdnicy
Na listę UNESCO trafiły w 2001 r. To największe w Europie drewniane budowle sakralne o konstrukcji szkieletowej. Powstały w połowie XVII w. na skutek porozumień zawartych po Wojnie Trzydziestoletniej, którą wieńczył Pokój Westfalski. Wówczas to naciskany przez Szwecję katolicki cesarz Ferdynand III Habsburg zgodził się, by na Dolnym Śląsku powstały trzy protestanckie świątynie. Decyzję obwarował jednak kilkoma warunkami.
Kościoły za własne pieniądze musieli wznieść sami protestanci i to w ciągu zaledwie roku. Mogły one zostać wykonane jedynie z materiałów nietrwałych, jak drewno, glina czy słoma. Powinny stanąć poza miejskimi murami, ale w odległości strzału armatniego. Nie mogły przybrać kształtu tradycyjnych kościołów, posiadać wież i dzwonów. Ostatecznie w Świdnicy, Jaworze i Głogowie stanęły trzy unikatowe konstrukcje. Dwie z nich przetrwały do dziś, trzecia spłonęła od uderzenia .
Kościoły Pokoju są bardzo duże. Budowniczym zależało na tym, by swobodnie mogły pomieścić wszystkich wiernych z danej okolicy. W Jaworze w nabożeństwie może uczestniczyć jednocześnie nawet 6 tys. osób, zaś w Świdnicy - 3 tys. Pierwsza ze świątyń słynie przede wszystkim z Koncertów Pokoju, które organizowane są w niej każdego roku. Do tej pory podczas imprezy wystąpili m.in. Chór Poznańskie Słowiki pod dyrekcją Stefana Stuligrosza oraz Orkiestra Amadeus dyrygowana przez Agnieszkę Duczmal. We wnętrzach drugiej można podziwiać barokową ambonę, XVII-wieczne organy oraz niezwykle cenny drewniany ołtarz stworzony z okazji setnej rocznicy powstania kościoła.
11. Drewniane kościoły południowej Małopolski
Na liście UNESCO od 2003 r. Wpis obejmuje sześć świątyń znajdujących się we wsiach Binarowa, Blizne, Dębno, Haczów, Lipnica Murowana i Sękowa. Stanowią one drugie najstarsze skupisko drewnianych kościołów w Europie po kościołach klepkowych w Norwegii. Większość położona jest na Szlaku Architektury Drewnianej. Zostały zbudowane techniką zrębową, która była popularna w Europie Północnej i Wschodniej począwszy od średniowiecza. Świątynie ufundowali przedstawiciele małopolskich rodzin szlacheckich. Taki gest stanowił za ich czasów widomy znak prestiżu.
Jako pierwszy powstał kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Haczowie. Jego początki sięgają 1388 r. Dziś uchodzi za najstarszą gotycką świątynię z drewna w Europie. Wyróżnia go 25-metrowa wieża wzniesiona w 1624 r., znajdująca się wewnątrz polichromia figuralna z końcówki XV-wieku, najpewniej najstarsza na kontynencie oraz barokowy ołtarz główny. W kościele stoi również cudowna figurka Matki Boskiej Bolesnej z 1400 r. Według legendy pojawiła się ona w Haczowie podczas powodzi. Kiedy wylał Wisłok, przypłynęła z nurtem i zatrzymała się właśnie przy miejscowej świątyni.
Kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Binarowej z 1500 r. posiada najstarszą znaną wieżę z drewna. Z kolei w kościele Wszystkich Świętych w Bliznem warto zwrócić uwagę na renesansową ambonę i ołtarz główny z 1700 r. Kiedyś świątynia, za sprawą swojej budowy i położenia na wzgórzu, miała charakter obronny. Kiedy nadchodziło zagrożenie, w jej wnętrzu chowali się mieszkańcy sąsiedniej wsi.
12. Park Mużakowski
Na liście UNESCO od 2004 r. Uchodzi za światowej klasy arcydzieło sztuki ogrodowej. Rozległy park krajobrazowy rozciąga się po obydwu stronach Nysy Łużyckiej, w okolicach Łęknicy w województwie lubuskim i niemieckiego Bad Muskau. Zajmuje powierzchnię blisko 700 ha.
Został stworzony przez księcia Hermanna von Pückler-Muskau w latach 1815-44. Arystokrata marzył, by wokół jego XVII-wiecznej rezydencji w Bad-Muskau powstał "obraz malowany za pomocą roślin". Wkrótce ogłosił swój zamiar mieszkańcom i zaczął skupywać okoliczne tereny. Stopniowo wyrastał na nich gigantyczny park, który jednak inaczej niż nakazywały ówczesne zwyczaje nie nawiązywał do biblijnego Edenu, ale wykorzystywał walory miejscowego krajobrazu.
Centralna część kompleksu z budynkami i ogrodami znajduje się dziś po niemieckiej stronie. Po polskiej można podziwiać naturalistyczny park z wieńczącą go Górą Pana. Zostały one połączone dwoma mostami: Podwójnym i Angielskim. Najbardziej charakterystyczne elementy parku to: Stary i Nowy Zamek, sztuczne odgałęzienie Nysy Łużyckiej zwane Nysą Hermanna, Park Górski, wąwozy i malownicze ścieżki zwane Drogą Helminy, Ścieżką Słowika, Drogą Klementyny. Na terenie Parku Mużakowskiego znajduje się też 50-hektarowe arboretum, gdzie podziwiać można 290 gatunków roślin, w tym dęby, buki, tulipanowiec amerykański. I choć historia księcia Hermanna nie zakończyła się szczęśliwie - popadł w tak ogromne długi, że dzieło swojego życia musiał sprzedać - park, który stworzył zapoczątkował nową erę w sztuce ogrodowej Europy i Ameryki.
Gdzie można zobaczyć: okolice Łęknicy w województwie lubuskim, a także przygraniczne tereny Niemiec
13. Hala Stulecia we Wrocławiu
Na listę UNESCO została wpisana w 2006 r. Wzniesiona z wykorzystaniem żelbetonu hala była milowym krokiem w historii budownictwa. Powstała w latach 1911-1913 na terenach wrocławskiej Wystawy Stulecia, podczas której Niemcy prezentowali historię i gospodarczy dorobek Dolnego Śląska. Pretekstem do realizacji przedsięwzięcia była setna rocznica odezwy "Do mojego ludu". Fryderyk Wilhelm III wzywał w niej rodaków do oporu przeciw wojskom Napoleona. Na konkurs związany z budową hali wpłynęły 43 projekty.
Najlepszy okazał się Max Berg, który stworzył wielofunkcyjną budowlę na planie koła z czterema absydami. Wieńczyła ją kopuła o średnicy 67 m, na niej posadowiona została latarnia ze stali i szkła. Widownia hali była w stanie pomieścić przeszło sześć tysięcy osób. Wewnątrz stanęły też największe na świecie organy o 222 rejestrach i blisko 17 tys. piszczałek. Obecnie część z nich można oglądać we wrocławskiej Archikatedrze, część zaś w Częstochowie, na Jasnej Górze. Stworzenie budowli pochłonęło blisko 2 mln niemieckich marek.
Hala Stulecia została otwarta 20 maja 1913 r. w obecności księcia Fryderyka Wilhelma. W kolejnych latach była intensywnie wykorzystywana. Naziści organizowali w niej partyjne zjazdy, w czasach Polski Ludowej w jej wnętrzach odbyły się Wystawa Ziem Odzyskanych, Światowy Kongres Intelektualistów i Mistrzostwa Europy w koszykówce mężczyzn. W ostatnich latach w hali zagościły spektakle operowe, m.in. Wagnera, czy Verdiego.
14. Drewniane cerkwie w polskim i ukraińskim regionie Karpat
Na listę UNESCO trafiły w 2013 r. Łącznie w ten sposób docenionych zostało 16 cerkwi. Osiem z nich stoi po polskiej, osiem zaś po ukraińskiej stronie granicy. Polskie można oglądać w Radrużu, Chotyńcu, Smolniku i Turzańsku na Podkarpaciu oraz w Powroźniku, Owczarach, Kwiatoniu i Brunarach Wyżnych w Małopolsce.
Pięć z nich to cerkwie łemkowskie, dwie halickie, jedna zaś bojkowska. Świątynie powstawały od XVI do XIX w., charakteryzują się konstrukcją zrębową, zawierają symboliczne odniesienia do kosmogonii charakterystycznej dla danej społeczności. Przez wieki służyły zarówno prawosławnym, jak i grekokatolikom, a ich twórcy odwoływali się do elementów lokalnego budownictwa. Choć mają wiele cech wspólnych, każda z nich to niepowtarzalna, oryginalna konstrukcja.
Cerkiew św. Paraskiewy w Radrużu na przykład jest jedną z najstarszych drewnianych świątyń prawosławnych w Polsce. Została wzniesiona w XVI w., zaś jej fundatorem był najpewniej poseł na Sejm i starosta lubaczowski Jan Płaza. Do jej budowy użyto drewna jodłowego i dębowego. Cerkiew utrzymana jest w stylu gotyckim, z dwuspadowym dachem i ścianami krytymi gontem. Posiada soboty, czyli niskie podcienia. Świątynia otoczona została murkiem, a całość ma charakter obronny. Mieszkańcy okolic chowali się we wnętrzu podczas tatarskich najazdów.
Z kolei cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Chotyńcu została wzniesiona w 1615 r. na potrzeby wiernych grekokatolickich. Świątynia została nakryta kopułami o ośmiobocznych bębnach. Wewnątrz podziwiać można m.in. XVIII-wieczną polichromię przedstawiającą m.in. Sąd Ostateczny oraz ikonostas z 1671 r. z cudowną ikoną Matki Boskiej.
Gdzie można zobaczyć: wsie Podkarpacia i Małopolski, a także przygraniczne tereny Ukrainy
15. Kopalnia rud ołowiu, srebra i cynku w Tarnowskich Górach oraz system gospodarowania wodami podziemnymi
Na listę trafiła w 2017 r. Kopalnia znajduje się na Górnym Śląsku, czyli w jednym z głównym obszarów wydobywczych w Europie Środkowej. Obiekt obejmuje w całości podziemną kopalnię wraz ze sztolniami, szybami, galeriami oraz systemem gospodarowania wodami podziemnymi. Z kolei na powierzchni zachowała się XIX-wieczna przepompownia parowa, która jest świadectwem ciągłości prac nad odprowadzaniem wody z kopalni od ponad 300 lat. Dzięki specjalnemu systemowi zbędną wodę wykorzystywano do zaopatrywania miasta w wodę pitną i do użytku przemysłowego. Warto podkreślić, że kopalnia w Tarnowskich Górach miała znaczący udział w światowej produkcji ołowiu i cynku.
Zabytkowa Kopalnia Srebra została udostępniona do zwiedzania w 1976 r. Szlak turystyczny przebiega 40 m pod ziemią, a blisko 300-metrowy fragment trasy trzeba pokonać łodzią. W budynku nadszybia działa multimedialne muzeum.
16. Kopalnie krzemienia pasiastego i neolityczne osady w Krzemionkach Opatowskich
Krzemionki pod Ostrowcem Świętokrzyskim (nazywane także Krzemionkami Opatowskimi) to region prehistorycznych kopalń krzemienia pasiastego oraz związanych z nimi pradziejowych osad. Poza Krzemionkami są to kopalnie "Borownia" i "Korycizna" oraz neolityczna osada na wzgórzu "Gawroniec".
Kopalnie krzemienia pasiastego w Krzemionkach odkrył w 1922 r. urodzony w Ostrowcu geolog prof. Jan Samsonowicz. Szybko uznano je za zabytek. Od 1994 r. stanowią pomnik historii, a od 1995 r. także rezerwat przyrodniczy.
W Krzemionkach bardzo dobrze zachowała się zarówno podziemna architektura - wyrobiska oraz chodniki, którymi poruszali się górnicy - jak i krajobraz na powierzchni - w dalszym ciągu można obserwować leje poszybowe, dawne wejścia do kopalń otoczone fałdami gruzu wapiennego.
Ponieważ Krzemionki to jedyny obiekt w naszym województwie, koniecznie obejrzyjcie materiał filmowy o zabytku.
https://www.youtube.com/watch?v=nRedNlCQriY
To tyle na dzisiaj.Pozdrawiam.A.Ż.
Klasy: 2ht, 2 te,
13-15.04.2021r.
Temat: Świadectwa kultury, ochrona zabytków i ziem świętych.
Witam. Dzisiaj bardzo ważna lekcja, traktująca o rzeczach niezwykle ważnych, bo co może być ważniejsze od ochrony naszej pamięci?
Święte miejsca to w kulturze narodu nie tylko miejsca związane z religią, ale też upamiętniające ważne dla dziejów tego narodu wydarzenia.
Często gdy pytałem o miejsca święte odpowiadano mówiąc o Częstochowie, kościołach, cmentarzach. Nigdy nie słyszałem o polu Grunwaldu, Katyniu, Oświęcimiu itd.
Miejsca święte to te związane z dniami chwały i klęski, zwycięstw i cierpień. Takim miejscem jest z pewnością cmentarz Orląt Lwowskich czy cmentarz żołnierzy polskich pod Monte Cassino.
Tam, gdzie dorobek przeszłości jest traktowany jako cenne dziedzictwo, występuje też troska o losy tego dorobku i zachowanie jego trwałości.
Ochroną dóbr kultury przed zniszczeniem i ich zabezpieczaniem zajmowano się od czasów najdawniejszych, od kiedy powstały pierwsze zorganizowane społeczeństwa.
Przede wszystkim było chronione SACRUM: rzeczy święte dla danej społeczności.
Nasza historia, dwie wojny, rozbiory sprawiły, że jesteśmy stosunkowo ubodzy w zabytki, dlatego musimy szczególnie mocno przeciwstawiać się próbie niszczenia tych nielicznych, które nam pozostały.
Wydaje się, że świadomość konieczności ochrony zabytków jest coraz większa ale ciągle zbyt mała do potrzeb. W naszych miejscowościach są jeszcze krzyże, figury przydrożne, zaniedbane, niszczejące. A przecież są świadkami naszej historii. Dużo jeżdżę po Polsce i wiem, że nasze figurki są czymś wyjątkowym, szczególnie na Ponidziu. Zwracajmy nanie uwagę, brońmy przed zniszczeniem. Zakładajcie stowarzyszenia, sięgajcie po pieniądze, inspirujcie innych. Bądźcie świadomymi patriotami. Bo patriotyzm to nie orzeł na koszulce, złoty łańcuch i pielgrzymka na motocyklu. Patriotyzm to świadomy szacunek do przeszłości własnego kraju i poniesiona ofiara. W czasach pokoju tą ofiarą jest działanie pozytywne.
„Przez zabytek rozumie się dobro kultury posiadające wartość nie tylko artystyczą, ale i historyczną(…), pamiątki historyczne, dzieła sztuki ludowej, obiekty techniki i kultury materialnej…”
Istytucją światową ONZ, zajmująca się ochroną zabytków jest UNESCO. Na liście UNESCO znajdują się najcenniejsze dla ludzkości obiekty dziedzictwa kulturowego. Na zakończenie zapraszam na krótki materiał przedstawiający polskie obiekty z tej listy.
https://www.youtube.com/watch?v=aAM5GZkZK6g
Za tydzień ciąg dalszy o ochronie zabytków.
PRACA DOMOWA
Odpowiedz pisemnie na pytanie:
- jaki obiekt zabytkowy wywarł na Tobie największe wrażenie? Określ swoje wrażenia.
Lub
- opisz najciekawszy, Twoim zdaniem, zabytek znajdujący się w okolicy Twojego zamieszkania.
TEMAT DO WYBORU
Czas do końca kwietnia. Czekam pod adresem: a.zadlo@op.pl
Koniecznie podpiszcie prace z podaniem klasy
Pozdrawiam. A.Ż
WOK 09.04.21
Klasa: 2 ht
Temat: Poznanie i ocena dzieła sztuki.
Witam po długiej przerwie. Dzisiaj porozmawiamy o analizie, interpretacji i ocenia dzieła sztuki.
Każde dzieło sztuki podlega ocenie. Najczęściej oceny takiej dokonujemy sami na własny użytek. Najczęstsza ocena to proste stwierdzenia: ładne, brzydkie, emocjonalne, nijakie, źle namalowane, kolorowe, głupie..itd.
Przymiotniki można mnożyć.
Rzadko jednak stawiamy pytanie : dlaczego? Co w tym dziele mnie zachwyciło, co mi się podoba, co mnie w nim niepokoi, co nurtuje, dlaczego ciągle o nim myślę?
I tak właśnie zaczyna się to coś co nazywamy ANALIZĄ dzieła sztuki.
Analiza powinna odpowiadać na nasze pytania.
ANALIZA to greckie słowo rozbiór, poprzedza interpretację i ocenę dzieła. Odpowiadamy w analizie na pytania: z jakich elementów składa się dzieło,
Jak jest zbudowane, jakie treści zawiera, w jakim stylu zostało wykonane.
INERPRETACJA to łacińskie wyjaśnianie. Odpowiada na pytanie o sens powstania dzieł. Szukamy znaczeń ukrytych, niejednoznacznych.
OCENA to po prostu wartościowanie dzieła sztuki jego ocena.
Takie podejście do dzieła wzbogaca nasz odbiór, zmusza czy chociaż zachęca do przemyśleń i jest najlepszą formą kontaktu ze sztuką.
Obejrzyjcie teraz krótki film o odbiorze dzieła.
https://www.youtube.com/watch?v=27iZ2my1CzE
I jeszcze jeden(krótki) „Co artysta miał na myśli” Koniecznie obejrzyjcie. Świetny, wciągający wykład.
https://www.youtube.com/watch?v=VtOTcazO8Jg
To tyle w tym tygodniu poświątecznym.
Pozdrawiam A.Ż.
Klasy: 2 te; 2ht
WOK 23 – 25.02.21
Temat: Historia kina i fotografii.
Witam serdecznie. Na ostatniej lekcji mówiliśmy o narodzinach kina. Dzisiaj chciałbym nieco pogłębić temat i porozmawiamy o muzyce filmowej.
Trudno wyobrazić sobie współczesne kino bez muzyki ale czy tylko współczesne?
Muzyka filmowa jest z kinem od początku a nawet można żartobliwie powiedzieć, że jest starsza niż sam film. Pamiętam gdy w ostatnich latach XX wieku telewizja prezentowała serial brazylijski „ W kamiennym kręgu”.
Film ten był ilustrowany słynną Serenadą F. Schuberta. Proszę w tym miejscu sobie uzmysłowić, że Schubert to kompozytor romantyczny a romantyzm to epoka z pierwszej połowy XIX wieku a więc znacznie wcześniejsza niż film.
Teza trochę karkołomna ale…?
Posłuchajcie. Serenada. https://www.youtube.com/watch?v=wj2GDmaEDSs
I jeszcze raz ale tym razem we współczesnej aranżacji w wykonaniu Edyty Gepert. https://www.youtube.com/watch?v=6nsfSps7aBM
Aby uzmysłowić Wam jaką wielką rolę pełni muzyka w filmie zrobimy tera mały eksperyment. Obejrzyjcie jeden z pierwszych filmów w historii. Będzie to film niemy „ Wjazd pociągu na stację w la ciotat.” Oglądając wyłączcie dźwięk. https://www.youtube.com/watch?v=2rdBJJKcrJw
A teraz jeszcze raz ale z fonią. Różnica jest kolosalna, a przecież w tle jest tylko fortepian. Już pierwsze filmy „podpierały” się muzyką graną na żywo przez pianistę, którego nazywano taperem. Zapamiętajcie to słowo – TAPER – improwizujący najczęściej muzyk ilustrujący akcję filmu niemego. W kinach wyższej kategorii grały większe zespoły a nawet całe orkiestry.
Tak było do 1927 roku kiedy wyprodukowano pierwszy film dźwiękowy „ Śpiewak Jazzbandu”
Ciekawostką niech będzie fakt, że wielu aktorów z filmu niemego nie odnalazło się w filmach dźwiękowych. Okazało się, że umiejętność mówienia to wielka sztuka. W 1902 roku wyprodukowano pierwszy film kolorowy chociaż do niedawna uważano, że było to w roku 1909. Poniżej frafmenty artykułu jaki znanazłem w internecie na temat filmu.
To tyle na dzisiaj. Miłej lektury.
Ruchomy obraz towarzyszy nam już od ponad wieku. Początkowo dostępny jedynie w salach kinowych, z czasem zaczął nam towarzyszyć również w prywatnych domach. Jakie technologie stały za tymi zmianami?
ZDJĘCI Z SERWISU SHUTTERSTOCK
Kino bywa nazywane najmłodszą ze sztuk. Choć 120 lat w porównaniu z malarstwem czy rzeźbą może wydawać się skromnym wynikiem, to zmiany, jakie zaszły w tym czasie całkowicie zmieniły zarówno kino, filmy jak i nas – widzów.
Zamiast kilkuminutowych scenek bez fabuły mamy wielogodzinne superprodukcje albo superpopularne seriale, jak choćby zakończony niedawno, „Dwóch i pół” z Ashtonem Kutcherem, które na stałe zapisze się w historii sitcomów i które dzięki VOD oglądamy przez Sieć. Co więcej, zamiast wyprawy do kina, możemy dzisiaj skorzystać z otaczającej nas technologii, w tym z osobistych gadżetów, nie tylko dających dostęp do niemal dowolnego filmu z całego świata, ale – jak recenzowany niedawno przez Jacka Lenovo Yoga Tablet 2 Pro - pozwalających również na oglądanie ich na zawsze dostępnym, dużym ekranie.
Zanim dostałem do testów tablet Lenovo Yoga Tablet 2 Pro sam zastanawiałem się, na co komu projektor w tablecie? Wnet jednak przekonałem się, że jest to fajny dodatek, który sprawdza się zarówno w domu, jak i w biurze. Jakość projekcji jest zaskakująco dobra, a wszystko działa jak w zegarku. Wystarczy wcisnąć przycisk znajdujący się na bocznej krawędzi i w zasadzie gotowe – treści widniejące na ekranie tabletu znajdują się na ścianie lub suficie. Wszystko jest wyraźne i płynne, a kolory zadowalająco naturalne i nasycone. Czytaj więcej
Nie zawsze tak było.
Najpierw była animacja!
Kiedy narodziło się kino? Odpowiedź, podawana przez Wikipedię czy różne encyklopedie wskazuje na 28 grudnia 1895 roku, kiedy to bracia Auguste i Louis Lumière zorganizowali pierwszy publiczny, płatny pokaz filmów. Problem w tym, że choć uznajemy ich powszechnie za ojców kina, wcale nie byli pierwsi!
Zanim zgromadzona w podziemiach Salon Indien du Grand Café gawiedź mogła po raz pierwszy zobaczyć dzieła takie, jak „Polewacz polany” (znane również jako „Ogrodnik polany”) czy „Wyjście robotników z fabryki Lumière w Lyonie”, sporym powodzeniem cieszyły się urządzenia, wyświetlające krótkie animacje, których klatki były zazwyczaj ręcznie malowaną serią rysunków.
Teoretyczne podwaliny takiego rozwiązania stworzył w 1815 roku angielski matematyk William Horner, a budowane w ciągu następnych kilkudziesięciu lat urządzenia pozwalały widzowi na oglądanie różnych animacji. Te najbardziej zaawansowane, jak np. pokazane pod koniec XIX wieku w paryskim Teatrze Optycznym trwały nawet kilkanaście minut!
Epoka kina niemego
Wróćmy jednak do kina w jego pierwotnym, bardziej tradycyjnym wydaniu. Bracia Lumière nie byli pierwsi – ubiegł ich m.in. Thomas Edison czy ich rodak, Louis Le Price. Mimo tego to właśnie oni uznawania są za ojców kinematografii. Czy słusznie? Choć od strony technicznej nie byli pierwsi, to dokonali czegoś równe doniosłego – udostępnili kino szerokiej publiczności, a przy okazji uczynili z niego źródło zarobku, organizując biletowane pokazy
Kino w swoim początkowym, pionierskim wydaniu, miało swój nieodparty urok jako rozrywka dla mas. Było tanie, a zatem powszechnie dostępne. Standardem było wówczas kino nieme, w którym zamiast dźwięków i dialogów widowni musiała wystarczyć ekspresyjna gra aktorów, tekstowe wstawki a także gra taperów czyli muzyków, którzy obserwując reakcje widowni tworzyli na żywo akompaniament dla filmu. To właśnie w tamtym okresie zyskały popularność legendarne gwiazdy filmowe, jak Pola Negri, Charlie Chaplin czy Rudolf Valentino.
BOGUSŁAW KACZYŃSKI
Kiedy przeglądam gwiazdozbiór ludzi, których podziwiam i wielbię to Pola Negri znajduje się w czołówce. Może dlatego, że była dziewczyną, która urodziła się w bardzo ubogiej rodzinie i która dzięki własnemu zapałowi, dzięki rzuceniu wszystkiego na szalę światowej kariery, tę światową karierę osiągnęła.
Widzowie w kinach Japonii mogli dodatkowo liczyć na komentarze, które wygłaszał benshi – osoba odpowiedzialna za podkładanie głosów na żywo i tłumaczenie kwestii, które z powodu różnic kulturowych mogły być dla widzów niezrozumiałe.
Czas dźwięku i koloru
Już na początku XX wieku dokonało się kilka ważnych dla kina przełomów. W 1912 roku nakręcono pierwsze filmy pełnometrażowe, a producenci niektórych filmów zaczęli dołączać do nich dźwięk w postaci płyt gramofonowych, które uruchamiano synchronicznie razem z filmem.
Na pierwszy film dźwiękowy trzeba jednak było poczekać aż do 1927 roku, gdy wytwórnia Warner Brothers nakręciła „Śpiewaka jazzbandu”. W tym samym okresie rozpoczęły się pierwsze próby z kolorami.
TYMOTEUSZ WOJCIECHOWSKI
Z powodu komercyjnej gonitwy, prowadzonej w zawrotnym tempie, pierwsze lata po premierze Śpiewaka jazzbandu obfitowały w osobliwości, które skalą dorównywały kalejdoskopowi sensacyjnych nowinek dokumentów Lumière’a, różnicowanych dziecinnymi fabułkami Mélièsa. Powstawały równocześnie filmy nieme i dźwiękowe; na afiszu sąsiadowały ze sobą obrazy w pełni udźwiękowione i zawierające ledwie kilka sekwencji z towarzyszeniem fonii; nie każdy kinoteatr dysponował aparaturą audialną kompatybilną z określonymi systemami udźwiękowienia, w związku z czym niektóre filmy kręcono lub montowano po dwakroć i wypuszczano do dystrybucji w dwóch wersjach – niemej oraz mówionej. Stare intensywnie przeplatało się z Nowym, podążając krętymi ścieżkami w kierunku zgoła nieodgadnionym. Czytaj więcej
Prekursorem kolorowego filmu jest Polak, Jan Szczepanik, który pod koniec XIX wieku opracował metodę naświetlania taśmy filmowej z użyciem trójkolorowych filmów. Metodę tę rozwinęli następnie najwięksi światowi producenci filmów, a w latach XX minionego wieku do perfekcji doprowadziła firma Technicolor, dzięki której zaczęły powstawać pierwsze, kolorowe filmy.
Kinematografia, jaką znamy współcześnie narodziła się w 1937 roku, kiedy powstał pierwszy na świecie, kolorowy i udźwiękowiony film, czyli komedia „Nothing Sacred”. Pod koniec XX wieku zrekonstruowano go cyfrowo i udostępniono za damo w domenie publicznej.
Ekspansja telewizji
Lata XX to zarazem czas narodzin innej, ważnej technologii – telewizji. Już w 1928 roku udało się przesłać sygnał telewizyjny przez Atlantyk, a w Stanach Zjednoczonych zaczęły działać pierwsze stacje, nadające według tzw. ramówki, czyli ustalonego wcześniej programu.
Gdy w 1934 roku w Warszawie rozpoczęto eksperymentalne nadawanie z wieżowca Prudential, widzowie mogli obejrzeć w telewizji polski film „Barbara Radziwiłłówna”. W całym kraju było wówczas 25 odbiorników…
Pozdrawiam.A.Ż.
WOK 16 – 18.02.2021
Temat: W kręgu kina i fotografii.
Witam. Dzisiaj o fenomenie kulturowym - fotografii i filmie.
Najpopularniejsza sztuka XX wieku zrodziła się z fotografii.
O tym jak to się stało znakomicie opowiadają prezentacje, które znalazłem dla Was w Internecie. Są naprawdę świetne i dotychczas były z zainteresowaniem oglądane przez waszych starszych kolegów. Ponieważ nic lepszego nie wymyślę nie pozostaje mi nic innego jak podać Wam namiary. https://www.youtube.com/watch?v=38IM7ZBHBxw
I narodziny filmu. Znakomita prezentacja. https://www.youtube.com/watch?v=l-ADpi1-rbg
Pozdrawiam. A. Ż.
Temat: Nasze korzenie – kartka świąteczna jako znak naszej tożsamości.
Witam serdecznie. Wprawdzie święta mamy już za sobą ale kartka świąteczna to przecież nie tylko Boże Narodzenie chociaż właśnie z tym okresem kojarzy się najbardziej. Wyobraźmy więc sobie białe Boże Narodzenie( za oknem pada właśnie śnieg, więc nie będzie trudno) a pomoże nam muzyka. Posłuchajcie kolędy w wykonaniu zespołu Affabre Continui. https://www.youtube.com/watch?v=aZp8jOWZ53Q
Rozwój kartki świątecznej to XX wiek chociaż jej historia jest nieco starsza. Przez ten czas obserwujemy zmiany w formach okolicznościowych zachowań korespondencyjnych. Zmiany zachodzą zarówno w estetyce jak i symbolice kartek. Inne treści przekazywano przed II wojną światową , inne w okresie gdy religia była prześladowana a jeszcze inne dominują dzisiaj.
Kartka jest przekazem ikonicznym. Źródłem ikonografii są znaki kultury rodzimej i obcej. Główne elementy nawiązują do tematyki bibilijnej.
Żłóbek, mały Jezus, Święta Rodzina. Wiele elementów ma źródło w przekazach ludowych wręcz sprzecznych z Ewangelią (choinka, śnieg, sanie itp.)
Przecież Pan Jezus nie jechał na saniach a w Betlejem nie było mrozu.
Wiele kartek posiada elementy humoru, melodyjki, niejako w ten sposób „oswajając” nas z tajemnicą narodzenia, sprawiając, że dzięki temu Bóg jest dla nas kimś bliskim, swojskim, znanym i oczekiwanym. Te wszystkie elementy wprowadzają nas w nastrój radosnego oczekiwania.
Szczególną rolę świąt Bożego Narodzenia obserwujemy w czasach dla nas najtrudniejszych. Inne treści były zawarte w czasach emigracji, wojny czy Stanu Wojennego.
Często poprzez treści informowały o losach nadawcy, szczególne były kartki własnoręcznie robione i wysyłane z obozów koncentracyjnych. Informowały o losach nadawcy, dawały nadzieję.
Dzisiaj kartka tradycyjna zanika. Wypiera ją elektronika ale czy nie jest miło znaleźć w skrzynce pocztowej mały kolorowy kartonik? Żeby otrzymywać trzeba wysyłać do czego Was szczerze zachęcam. Zamiast tradycyjnych życzeń „Wesołych Świąt” (nie ten czas) przyjmijcie życzenia szybkiego spotkania w zdrowiu. Na zakończenie polecam krótki film na YT. https://www.youtube.com/watch?v=OzOIxrxOcVc
Ciekawe, prawda? Pozdrawiam.A.Ż.
WOK 02.02.2021
Klasy: 2ht; 2te
Temat: Sztuka obcowania z dziełami sztuki.
Ze sztuką spotykamy się codziennie. Najczęściej nie zawsze jesteśmy tego świadomi, mijamy obiekty artystyczne, rzeźby, budynki, pomniki nie zwracając żadnej uwagi.
W wielu domach znajdują się pamiątkowe sprzęty, obrazy, które nierzadko są prawdziwymi dziełami sztuki. Kupując prezent szukamy przedmiotów ładnych, cennych nie zawsze uświadamiając sobie, że mamy do czynienia z wytworem rzemieślniczym artystycznym.
Czy wiemy co to jest sztuka, czy znajdujemy w przedmiotach piękno?
Najczęściej nasze kontakty ze sztuką są bierne. Oglądamy filmy, spektakle teatralne, słuchamy muzyki za pośrednictwem środków przekazu. Można i tak ale nic nie zastąpi żywego kontaktu ze sztuką, Wizyty w muzeum, spotkania z poetą udziału w koncercie. Obcowanie ze sztuką czyni z nas świadomego człowieka. Powiedzenia, że muzyka łagodzi obyczaje odnosi się nie tylko do muzyki. Ponieważ, nie można dzisiaj obcować z żywą sztuką polecam internet. Zapraszam na wizytę w muzeom F.Chopina https://www.youtube.com/watch?v=6B87gugaW50 Wizyta dla dzieci, ale przecież wszyscy jesteśmy dziećmi.
To tyle na dzisiaj. Pozdrawiam i polecam kontakty z żywą sztuką, najlepiej czytając książkę.
A.Ż.
26 – 28 01. 2021
Klasy: 2 te; 2 hp
Temat: Panorama sztuki XX wieku.
Witam na kolejnej lekcji. Dzisiaj temat rzeka – sztuka XX wieku. XX wiek jest wyjątkowy. Swiat a z nim sztuka notuje ogromne zmiany. Ogrom nowych kierunków stylów i technik. Trudno kogokolwiek czymś zaskoczyć. Sztuka jest ciągłym eksperymentem. Zaskakiwanie staje się synonimem nowoczesności.
To co jeszcze wczoraj było nowoczesne jutro jest już przestarzałe i wstydliwe. Dzieje się tak we wszystkich dziedzinach. Ogromny wpływ na te przemiany ma rozwój techniki a wraz z nim artyści dostają nowe narzędzia do tworzenia.
Bardzo łatwo to można prześledzić w muzyce. Początek wieku to jeszcze klasyczne brzmienia a później ogromne możliwości daje elektronika. Wzmacniacze, mikrofony, syntezatory, sample, techniki nagraniowe itp.
Powstają nowe dziedziny sztuki np. film. Łatwość i taniość tworzenia sprzyja powstaniu kultury popularnej dla często prostego, źle wykształconego odbiorcy. Szybko rozwija się kultura masowa, w której sztuka schodzi na dalszy plan, gdzie najważniejsze są pieniądze. Dobrym przykładem jest tutaj nasze rodzime disco – polo. Dzięki środkom masowego przekazu „twórczość” ta szybko trafia do masowego odbiorcy.
Ogromną karierę zrobiło słowo „awangarda”. Dosłownie tłumaczą z francuskiego znaczy to tyle co – straż przednia. Wszystko co nowe jest więc awangardowe. Wręcz nie wypada tworzyć inaczej aby nie narazić się na ostracyzm.
Dlaczego tak się stało i tak się dzieje? Socjologowie to tłumaczą przyspieszeniem i zniszczeniem .Ekspansja nowych technologii sprawia, że żyjemy szybciej, szybciej zmieniamy swoje potrzeby, inaczej odbieramy świat.
Sztuka jako emanacja człowieczeństwa próbuje za tymi zmianami nadążyć a nawet nieraz kreować nową rzeczywistość ale czy naprawdę potrafi wytłumaczyć współczesny świat?
Jedno nie ulega wątpliwości. Bez kultury bylibyśmy jeszcze bardziej zagubieni.
XX wiek wykreował wiele nowych kierunków. Jedne odniosły większy sukces inne szybko ulegały zapomnieniu.
Wymieńmy najważniejsze:
- kubizm
- futuryzm
- dadaizm
- konstruktywizm
- surrealizm
- abstrakcjonizm
Na zakończenie proponuję prezentację o sztuce XX wieku. https://www.youtube.com/watch?v=XnEwUtwvy24 oraz jeszcze jedną znakomitą prezentację https://www.youtube.com/watch?v=i8BzWKYYII8
Polecam szczególnie ten drugi materiał.
Pozdrawiam. Do następnego spotkania. A.Ż.
19 – 21.01.2021
Klasy: 2 te; 2 ht
Temat: Wycieczka edukacyjna – Foto Ponidzie. Narodziny Fotografii.
Witam serdecznie po przerwie świątecznej.
Gdyby były normalne czasy zwiedzalibyśmy dzisiaj wystawę w Galerii Zielona ale niestety musimy to przełożyć na lepsze czasy.
Zanim powstał film, powstała fotografia. Najwcześniejsza technika tej dzidziny sztuki to dagerotypia. Posrebrzaną płytkę matalową naświetlano, następnie przy pomocy pary rtęci wyłowywano i utrwalano w roztworze soli kuchennej.
Rok 1826 to uzyskanie pozytywu – Nicephore Niepce. Technikę udoskonalił w 1839 r. Lois Jacques Daguerre od nazwiska którego zaczerpnięto nazwę pierwszych fotografii – dagerotyp.
Technikę (udoskonaloną) wykorzystano później przy narodzinach filmu.
Rok 1868 Josef Albert wynalazł technikę druku wklęsłego, nazwaną fototypią.
https://www.youtube.com/watch?v=SkhiYQQGAVc
Pod tym linkiem znajdziecie bardzo dobrą prezentację na temat historii fotografii. POLECAM. Nie jest długa.
Znakomite lekcje na temat fotografii prowadził gaścinnie w naszej szkole pan Piotr Kaleta – buski artysta fotografik. Niestety w tej sytuacji spotkanie z panem Piotrem jest niemożliwe. Jeżeli jednak wrócą dobre czasy (normalność nazywamy dobrymi czasami) to zaproszę pana Piotra na spotkanie.
To tyle na dzisiaj. Pozdrawiam. A.Ż.
Temat: Wycieczka edukacyjna – Foto Ponidzie.
https://www.youtube.com/watch?v=hUABr08d-4E&feature=emb_logo
Witam serdecznie. Pod linkiem, który zamieściłem wyżej znajdziecie relacje z otwarcia dorocznej wystawy fotograficznej FOTO PONIDZIE.
To już XXIV edycja wydarzenia, którego pomysłodawcą był buski artysta fotografik Piotr Kaleta. To właśnie pan Piotr razem z malarzem Bogdanem Ptakiem i artystką plastykiem Tamarą Maj od lat razem z BSCK organizują to ogólnopolskie wydarzenie artystyczne.
Szczegóły znajdziecie w relacji na którą zapraszam. Jeżeli wirus pozwoli, może uda się Wam ją zwiedzić osobiście. Dodam jeszcze, że każdy kto ma odrobinę wrażliwości może wziąć udział w wystawie. Wystarczy nadesłać fotografię.
Pozdrawiam serdecznie.
Wesołych Świąt. A.Ż.
(14.12 - 18.12)
Lekcja nr 16
Temat: Impresjonizm w sztuce.
Witam serdecznie. Dzisiaj o przepiękny okresie w sztuce, o IMPRESJONIŹMIE.
Zanim wejdziemy głębiej w temat posłuchajmy nastrojowej muzyki Claude Debussy https://www.youtube.com/watch?v=BubaEmJg4so
Emalarstwie i w muzyce.
Sama nazwa to zapożyczenie z tytułu obrazu Claudea Moneta Impresja: wschód słońca z 1872 r.
Nazwa IMPRESJONIZM utrwaliła się od roku 1794 po wystawie odrzuconych przez autorytety młodych artystów „Spółka Malarzy, Rzeźbiarzy i Rytowników z ograniczoną odpowiedzialnością”.
Kierunek dążył do wyrażenia ulotnej natury wrażeń wzrokowych, wynikających ze zmiany oświetlenia. Głównym założeniem impresjonizmu jest stwierdzenie, że światło zamazuje kontury. Cienie również mają barwę. Kolor w impresjonizmie jest żywy, bogaty ale nie ostry.
Impresjoniści nie używają czerni. Mało interesują się perspektywą. Główna cecha to kult światła i koloru.
Jednym z najsłynniejszych obrazów jest Śniadanie na trawie Edouarda Maneta.
Zapamiętajcie!!! Monet i Manet to dwie różne osoby.
Najwybitniejsi malarze tego okresu to: wymienieni już wcześniej oraz Auguste Renoir, Edgar Degas, Camille Pissaro.
Rzeźba – Auguste Rodin a muzyce wspomniany już Claude Debussy i Maurice Ravel.
W Polsce sławę zyskują: J. Pankiewicz (Targ na kwiaty) oraz M. Podkowiński (Dzieci w ogrodzie)
https://www.youtube.com/watch?v=CTFYy_kgjy8
Pod tym linkiem znajdziecie krótką prezentację obrazów impresjonistów. Wspaniałe dzieła.
Na zakończenie zapraszam do wysłuchania BOLERA M. Ravela. https://www.youtube.com/watch?v=mhhkGyJ092E
Posłuchajcie bo warto. To tyle na dzisiaj. Pozdrawiam. A.Ż.
Temat: Sztuka przełomu.
Witam serdecznie. Dzisiaj o przewartościowaniach w sztuce II połowy XIX wieku, ich opozycyjności wobec romantyzmu oraz o nowych kierunkach artystycznych w sztuce przełomu wieków (secesja, symbolizm, ekspresjonizm).
Powinienem jeszcze wspomnieć o impresjonizmie ale o tym kierunku zrobimy osobną lekcję.
Kilka słów o secesji.
„Był to styl w sztuce europejskiej, stanowiący jeden z głównych przejawów ogólnego nurtu określanego mianem modernizmu.(…) Ogólna cechą secesji było dążenie do objęcia swym zasięgiem wszystkich zintegrowanych dziedzin sztuki i szerokiego oddziaływania na życie codzienne(…) Szczególną rolę odgrywały sztuki dekoracyjne, im bowiem przypadło w udziale kształtowanie bezpośredniego otoczenia człowieka. W poszukiwaniu nowego języka form przedstawiciele secesji sięgali do wzorów sztuki Dalekiego Wschodu i rokoka. Efektem tych poczynań stała się nowa, niezwykle sugestywna ornamentyka, w której wielką rolę odgrywały elementy organiczne: formy roślinne, wyrafinowane kształty owadów, pełne elegancji postacie ptaków – łabędzi i pawi. Towarzyszyły im abstrakcyjne linie linearne, w którym płynny, kapryśny bieg kreski stawał się samym w sobie.”
Guillaume Janneau Encyklopedia sztuki dekoracyjnej
W różnych krajach ten styl nazywał się inaczej
W Niemczech to był styl młodości, we Francji nowa sztuka, we Włoszech styl kwiatowy a w Polsce – secesja.
https://www.youtube.com/watch?v=iZJ45wUAcV0
Obejrzyjcie teraz krótki materiał o omawianym kierunku.
Kolejny kierunek to ekspresjonizm. Najmocniej zaznaczył swoją obecność w pierwszych latach XX wieku. Ekspresjonizm nie był stylem twórczym ale określał postawę artysty wobec otaczającej go rzeczywistości. Ekspresja czyli uzewnętrznianie najbardziej subiektywnych przeżyć wewnętrznych, została wysunięta na plan pierwszy, stając się sztandarowym hasłem twórczości poetów, dramatopisarzy, kompozytorów, choreografów, malarzy, rzeźbiarzy, grafików i filmowców. Obejrzyjcie krótki materiał o omawianym stylu.
https://www.youtube.com/results?search_query=ekspresjonizm
Ostatnim prądem artystycznym jaki omówimy to symbolizm.
Zrodził się w reakcji przeciw realizmowi i naturalizmowi, potem rozwijaj się w opozycji do impresjonizmu pozostając w opozycji do impresjonizmu. Artyści tego stylu chcieli docierać w rejony niedostępne poznaniu racjonalnemu, poza byt realny. Podstawowe środki ekspresji to symbol, skrót, i pojmowanie sztuki jako język abstrakcyjnych znaków syntetycznych komunikujących o przeżyciach i emocjach artysty.
Symbolizm najmocniej był obecny w literaturze i plastyce. W Polsce to głównie Jacek Malczewski, Stanisław Wyspiański i Józef Mehoffer.
Proponuję teraz materiał filmowy.
https://www.youtube.com/watch?v=PM_wIsfWCAY to krótki film o malarstwie J. Malczewskiego na podstawie obrazów znajdujących się w Muzeum Narodowym w Kielcach.
To tyle na dzisiaj. Upominam się o zaległe prace. Zwłaszcza klasa E ma duże zaległości. Nie będę na razie wymieniał nr w dzienniku. Każdy może sam sprawdzić. Są osoby (nieliczne), które zapomniały o przedmiocie. Proszę pamiętać, że zbliża się koniec semestru a z pustego i Salomon…
Pozdrawiam.A.Ż.
Tydzień: 30.11 – 04.12
WOK
Temat: Magia słów, poezja obrazów czyli magia Chopina.
Witam. Dzisiaj o największym z wielkich. Zamiast jednak roztrząsać i rozbierać na czynniki pierwsze życiorys genialnego kompozytora poświęćmy lekcję jego muzyce. Przecież nie dlatego stawiamy mu pomniki ponieważ zrobił to czy owo ale cenimy Jego twórczość.
Zacznijmy od początku. Urodził się 1810 roku i już w wieku 7 lat napisał pierwsze swoje utwory.
Posłuchajmy.
Polonez g – moll
https://www.youtube.com/watch?v=t8QRc_y4yKk (7.44)
Trudno uwierzyć, że napisało to 7 letnie dziecko. Prawda?
Chopin miał wielkie szczęście do nauczycieli. Jego pierwszy pedagog W. Żywny po trzech latach zrezygnował mówiąc, że już nic więcej Fryderyka nie nauczy gdyż uczeń przerósł mistrza. Następnym nauczycielem był profesor Szkoły Głownej Muzyki Józef Elsner, który napisał „szczególna zdolność, geniusz muzyczny”.
W przeciwieństwie do wielu artystów, którzy doczekali się zasłużonego uznania dopiero po śmierci, F. Chopin był powszechnie ceniony już za życia.
Robert Schumann napisał „Panowie, czapki z głów, oto geniusz”
Posłuchajmy słynnego Poloneza As – dur wykonanego podczas Konkursu Chopinowskiego przez jego zwycięzcę Rafała Blechacza.
https://www.youtube.com/watch?v=W0OowVbY6aE
Poza nielicznymi wyjątkami (dwa koncerty i kilka pieśni) prawie wszystkie utwory Chopina to dzieła fortepianowe. Posłuchajmy jednak Chopina wykonanego inaczej. W latach siedemdziesiątych XX wieku nagrywała utwory naszego bohatera grupa wokalna Novi Singers. Posłuchajcie utworów kompozytora w ciekawych aranżacjach jazzowych.
https://www.youtube.com/watch?v=g5J7J_YSEZI (4.37) To był Walc a – moll
A teraz popularne preludium deszczowe e – moll
https://www.youtube.com/watch?v=SoteyAXuEKY (1.57)
Chopin nie uległ licznym namowom w tym A. Mickiewicza i nie chciał pisać innych utworów min oper. Wiedział, że teatr nie jest jego żywiołem. W prawie każdym utworze Chopina była obecna Polska. Brzmiała w dźwiękach jego mazurków i polonezów. Na koniec posłuchajcie Scherza h – moll op.20. Gdy się uważnie wsłuchacie usłyszycie znajome dźwięki. Tak, to kolęda Lulajże Jezuniu.
To tak przedświątecznie.
Nie wpisuję żadnej rekomendacji, gdyż z łatwością znajdziecie wiele wykonań utworu. Wystarczy wpisać tytuł.
I jeszcze tylko informacja biograficzna F. Chopin zmarł w Paryżu w 1849 roku. Żył więc tylko 39 lat, ale jakie to było pracowite życie.
Pozdrawiam Was serdecznie. Czekam na prace a nie jest z tym najlepiej i proszę – mniej Internetu. Dajcie sobie szansę.
A.Ż.
Temat: Przewodnie idee, motywy i romantyczne fascynacje.
Witam serdecznie.
Dzisiaj o romantyzmie. Na początek posłuchajmy popularnej serenady Schuberta w wykonaniu Edyty Gepert. Youtube.com/watch?v=6nsfSps7aBM
Skoro już jesteście w nastroju romantycznym to teraz trochę wiadomości podręcznikowych.
Ramy czasowe – 1820 - 1860.
Romantyzm zrodził się z ogromnej potrzeby wolności. To był czas kiedy wiele narodów było zniewolonych i politycznie i kulturalnie.
Idea wolności, podniesiona przez romantyków do rzędu idei przewodnich, pozostała również żywa we wszystkich następnych pokoleniach twórców, aż do dnia dzisiejszego.
To w romantyzmie zrodziła się idea „ sztuka dla sztuki”. Sztuka ponad wszystko, sztuka jako wartość naczelna.
Nigdy przedtem i nigdy potem artysta nie znalazł się na tak wysokim piedestale. Nigdy też sztuka nie zajmowała tak eksponowanej pozycji jak w XIX wieku.
Właśnie w romantyzmie zrodziło się zainteresowanie kulturą ludową, dawnymi wierzeniami i bohaterami ludowych eposów.
Do sztuki ludowej sięgali wybitni twórcy na czele z naszym genialnym F. Chopinem.
Posłuchajmy słynnego Nokturnu Op.9 No2 F. Chopina.
Youtube.com/watch?v=TqyLnMa3DJw Utwór jest dość długi dlatego warto go sobie „rozłożyć na raty” lub słuchać w tle uczą się innych przedmiotów.
Romantyzm to również malarstwo. Obejrzyjcie krótki film w właśnie o malarstwie. Youtube.com/watch/v=cqhlgc5nDpE Czas(1.16).
Na koniec dla ambitnych proponuję dość długi film o romantyzmie (30.22). Naprawdę bardzo dobry.
Youtube.com/watch?v=vrCGY-Mpfl
To tyle na dzisiaj. Pozdrawiam. A.Ż.
Klasy: 2te, 2ht
Temat: Sztuka oświeconego klasycyzmu.
Witam serdecznie. Tym razem o klasycyzmie.
Klasycyzm to kierunek w sztuce nawiązujący do antycznych wzorów grecko – rzymskich. Dążył do równowagi treści i formy, przejrzystości i zwięzłości w konstrukcji oraz lekkości i wytworności w charakterze dzieła./definicja podrecnikowa/
Okres o którym mówimy przypada na II połowę XVIII i początek XIX wieku (1750 – 1820).
Klasycyzm wyrósł w opozycji w stosunku do pełnego przepychu i przezłoconego baroku. Duży wpływ na rozwój sztuki w tym okresie miały wielkie wydarzenia polityczne takie jak: wojny napoleońskie, Wielka Rewolucja Francuska czy rewolucja przemysłowa w Anglii.
Klasycyzm to przede wszystkim architektura i muzyka. W muzyce w zdecydowany sposób zmieniono sposób realizacji kompozycji zamieniając polifonię, której niedościgłym mistrzem był J.S. Bach, na fakturę homofoniczną( jednogłosową ).
W architekturze „przejście do klasycyzmu odbywało się wielkimi skokami. W niej to najbardziej ujawniło się znużenie bogactwem, ekstrawagancją i kaprysami dotychczas tak długo panoszących się form. Przy okazji dała znać o sobie tęsknota do równowagi, regularności i przejrzystości. Nowa architektura przybiera linie spokojne, stosuje bryły o kształtach stonowanych. Na zewnątrz objawiło się to wykorzystaniem kolumn różnych porządków, portyków i trójkątnych przyczółków, bocznych galerii, nadbudówek nad najwyższą kondygnacją (belwederem) oraz ornamentów grecko – rzymskich.(…) Powstają centralne plany budowli, a nawet rozwiązania urbanistyczne, składające się z zespołów architektonicznych o wielkich placach i szerokich arteriach. Kopuła zachowuje pozycję głównego akcentu kompozycyjnego, jest jednak bardziej prosta, rytmiczna, geometryczna. Wznoszone są łuki tryumfalne. Jerzy Wrotkowski – Dzieła, style, epoki.
Wyjaśnienie słowa PORTYK.
Jest to reprezentacyjny front (wejście) budynku. Rząd kolumn przykrytych trójkątnym dachem. Dla zobrazowania; tak jest zbudowane wejście do głównego budynku sanatorium w Busku – Zdroju (Marconi). Pięknym portykiem jest zwieńczone wejście do budynku Teatru Wielkiego w Warszawie.
Warto również wiedzieć, że słynne polskie dworki szlacheckie były budowane w stylu klasycznym.
W muzyce to słynni „klasycy wiedeńscy” (Joseph Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart i Ludwig van Beethoven).
Jeśli chodzi o muzykę polską to warto pamiętać o Karolu Kurpińskim, twórcy oper, pieśni (Warszawianka) i muzyki instrumentalnej.
Proponuję teraz abyście obejrzeli krótki film o dworku polskim.
Yoytube.com/watch?v=zFh-HLfoezE (8.55)
A teraz przejdźmy do muzyki. Historia muzyki, część 4: klasycyzm
Youtube.com/watch?v=8dlhZJg5qm4 (22.03)
Praca domowa
Czy we współczesnej architekturze, budowanych dziś domach jednorodzinnych lub wielorodzinnych, kościołach i innych obiektach użyteczności publicznej – powstających w naszej okolicy – zauważasz elementy nawiązujące do architektury klasycznej? Opisz takie przykłady.
Uwaga! Ponieważ mogą się zdarzyć prace identyczne, każdą następną (kolejność wpływu) będę traktował jako niesamodzielną i oczywiście „odpowiednio” oceniał. Proszę więc o samodzielność. Jako pomoc może służyć program Republika Sztuki – odc.22 - -czym jest klasycyzm. youtube.com/watch?v=rbzC_nkYz_g W e – mailu koniecznie obok nazwiska i imienia dopiszcie KLASĘ.
Mój adres: a.zadlo@op.pl Termin 2 tygodnie ( do 04 grudnia) Powodzenia!
klasy: 2te, 2ht
Temat: Wycieczka edukacyjna. Zabytki kultury materialnej Nadnidziańskiego Parku Krajobrazowego
Witam serdecznie na kolejnej lekcji. Zgodnie z programem powinniśmy odbyć kilka wycieczek edukacyjnych, ale ponieważ sytuacja pozwala nam tylko na „włóczęgę” intelektualną więc zapraszam na Ponidzie.
Na wszystkich takich spotkaniach zawsze zwracałem Wam uwagę na szacunek do naszej małej ojczyzny. Nie można mówić o świadomym patriotyzmie bez znajomości własnych korzeni. Tylko poznanie historii własnej okolicy sprawi, że uczucie to będzie świadome i trwałe. Na dzisiejszą wycieczkę wybrałem teren bogaty nie tylko w wartości przyrodnicze i krajobrazowe, ale również historyczne i kulturowe.
Nad brzegami rzeki Nidy i jej zlewni rozwinęło się osadnictwo. Powstały miasta będące kiedyś ważnymi ośrodkami życia gospodarczego, kulturalnego i politycznego. Tuż obok nas już w IX wieku istniało państwo Wiślan z ważnym ośrodkiem władzy w Wiślicy. To tutaj w XVI i XVII wieku wybitnym ośrodkiem myśli religijnej staje się Pińczów. Z tego okresu pochodzą liczne i znakomite obiekty sakralne, ruiny zamków i grodziska. Ponieważ ramy lekcji są ograniczone zapraszam na zwiedzenie tylko kilku miejsc, które często są poza głównymi szlakami a ze względu na swoje walory zasługują na uwagę. Zacznijmy od Nowego Korczyna. Na portalu YouTube znajduje się film zatytułowany Stary Korczyn kościół, poniżej link:
https://www.youtube.com/watch?v=3CseHlF_Hto
Gotycki kościół z XIV wieku ufundował Kazimierz Wielki na miejscu dawnego, XII wiecznego. Najstarsze zachowane partie kościoła to: prezbiterium z ciosów kamiennych, fragmenty gotyckiego sklepienia oraz dolne partie murów z XIV wieku. Warto pamiętać, że w Starym Korczynie, w 1226 roku przyszedł na świat wielki władca – książę Bolesław Wstydliwy. Ze Starego Korcyzna powędrujmy do Strożysk gdzie znajduje się, naśladujący kolegiatę w Wiślicy dwunawowy kościół z 1378 roku. Wyposażenie jest rokokowe, ale sklepienie palmowe wsparte na filarze nie pozostawia wątpliwości, tak to nasz ponidziański gotyk. Podobne rozwiązania znajdziemy m.in.: w Wiślicy, Szańcu i Stopnicy. Ciekawostka! Na skarpie kościoła zobaczymy dwa najstarsze w Polsce zegary słoneczne z XIVw, Niestety na YouTube jest tylko film „Uwielbienie Pana w kościele stacyjnym pod Wiślicą w Strożyskach”. W materiale tym pojawia się wprawdzie wnętrze świątyni, ale niestety tylko fragmentarycznie. Sylwetkę kościoła oraz krótką informację o jego historii znajdziemy wpisując w wyszukiwarkę internetową Parafia Strożyska.
Kolejną miejscowością na trasie naszej wycieczki będzie Dobrowoda. Znajdziemy tu XIV wieczny przepiękny kościół fundacji biskupa krakowskiego Floriana Mokrskiego. We wnętrzu koniecznie musimy zobaczyć kutą w kamieniu chrzcielnicę z XIV wieku oraz ciekawe epitafia donatorów kościoła. Kościół został zbudowany z wapienia z kopalni w Kikowie. Na YouTube można obejrzeć krótki (1:54 min.) film pokazujący kościół z zewnątrz jak i jego wnętrze.
https://www.youtube.com/watch?v=i5Z_KL-WyPE
Bardziej dociekliwym polecam stary, bo z lat 50 z ubiegłego wieku film „Szkice węglem” który był kręcony właśnie w Dobrowodzie i w pobliskim Radzanowie.
I to tyle na dzisiaj zwiedzania. Zawiedzeni mogą zapytać: gdzie Wiślica, Nowy Korczyn, Chroberz? Mam nadzieję, że te „braki” skłonią Was do samodzielnych poszukiwań i to co najlepsze dopiero przed Wami. Dla dociekliwych małe wytłumaczenie. Oczywiście Dobrowoda nie leży w granicach Nadnidziańskiego parku, jednak kościół w tej miejscowości jest tak cennym przykładem budownictwa gotyckiego z elementami romańskimi, że nie mogło go zabraknąć na naszej trasie.
Bardzo proszę uczniów z klasy 2 ht o numerach: 7,12, 16, 21 oraz z klasy 2 te o numerach: 1,6, 13, 24 o nadesłanie prac.
To tyle na dzisiaj, pozdrawiam i jak zwykle zdrowia życzę.
Temat: Jan Sebastian Bach – geniusz epoki.
· Ramy czasowe baroku (ok.1600 – 1750)
· Najważniejsze cechy (monumentalizm, dynamizm, przepych, bogata ornamentyka)
· Narodziny baletu i opery
Barok to nadmierna, ponadludzka wielkość, bogactwo, rozrzutność, żywiołowość, silne emocje, dynamizm, dramatyzm i bogactwo form.
Włoskie słowo barocco to synonim pokrętnego wywodu, wypaczenie dobrego smaku.
W pierwszych latach baroku rodzi się nowy gatunek muzyczny – opera.
W 1597 we Florencji wystawiono DAFNE z muzyką Jacopa Periego, którą historia uznała za pierwsze dzieło operowe nowożytnej Europy. W 1607 powtał ORFEUSZ opera największego kompozytora włoskiego z okresu baroku Claudia Monteverdiego.
Rok 1637 to data otwarcia w Wenecji pierwszego publicznego teatru muzycznego.(W Kielcach nie ma do dzisiaj).
1635 to data rozpoczęcia działalności stałego teatru operowego na dworze króla Władysława IV Wazy. Lata 20 XVII wieku to czas gdy opery wystawiano na dworze wojewody Stanisława Lubomirskiego w Wiśniczu.
Reasumując, należy z dumą stwierdzić, że obok Włoch byliśmy pionierami tej sztuki a dziś? Zamilczmy, będzie mniejszy wstyd.
Muzykę tej epoki najgodniej reprezentują: Georg Fredrich Haendel (czyt.Fryderyk Hendel), który pomimo, że pochodził ze Śląska i początkowo mieszkał w Niemczech to większość życia spędził w Anglii i przez Anglików jest uznawany za ich największego narodowego kompozytora.
Zanim przejdziemy do Bacha posłuchajmy wielkiego przeboju Haendla - Alleluja z oratorium Mesjasz.
Proponuję na YT wykonanie ROYAL CHORAŁ SOCJETY – (4.23)
https://www.youtube.com/watch?v=IUZEtVbJT5c
Dla porównania możecie posłuchać innych wykonań. To się nie nudzi.
G.F.Haendel został doceniony za życia, otrzymał liczne tytuły i godności a Jan Sebastian Bach? Niestety nie.
J. S. Bach urodził się w 1685 r. a zmarł w 1750. Był genialnym samoukiem. Za życia lekceważony, walczący z biedą i z trudem utrzymujący liczną rodzinę zyskał uznanie kilkadziesiąt lat po swojej śmierci. Dzisiaj uznaje się Bacha za największego muzyka w dziejach nowożytnej kultury. J. S. Bach to kompozytor, organista, budowniczy instrumentów (organy), skrzypek, kapelmistrz, nauczyciel i śpiewak.
Bach nigdy nie spotkał Haendla chociaż niezwykle go cenił. Powiedział:
„Haendel to jedyny człowiek, którego chciałbym zobaczyć, nim umrę i jedyny, którym chciałbym być, gdybym nie był Bachem”.
Posłuchajmy teraz przebojów Bacha. Pewnie nieraz słuchaliście tych utworów, bardzo wam się podobały ale nie znaliście autora.
Proponuję najpierw słynną Arię na strunie G w wykonaniu kwartetu smyczkowego.(4.10), oczywiście YT.
Po tym romantycznym w nastroju utworze, przejdźmy do utworu organowego i monumentalnego. Posłuchajcie słynnej Toccaty i fugi d – moll. Wpiszcie: Toccata and Fugue in D minor BWV 565 (8.32).
Nawiększą zasługą Bacha była synteza najlepszych osiągnięć muzyki baroku. Połączenie głównych nurtów stylistycznych, form i technik kompozytorskich w dziełach, które do dziś stanowią niedościgły wzór i ciągle fascynują swoją finezją, potęgą i mistrzostwem konstrukcyjnym.
Na zakończenie polecam krótki film na Y T zatytułowany 20 faktów o Bachu(7.11).
https://www.youtube.com/watch?v=L3xEnzQs58U
To tyle na dzisiaj. Pozdrawiam i życzę nieustająco zdrowia. A.Ż.
WOK klasy:2te, 2ht
Witam serdecznie i zapraszam na kolejną lekcję WOK. Dzisiejszy temat:
Bogactwo stylów i sprzeczności w sztuce barokowej.
· Ramy czasowe epoki (1600 – 1750)
· Geneza baroku
· Cechy stylu barokowego
· Wybrani twórcy epoki
„Spośród wielkich stylów kolejno występujących w Europie, tj.stylu romańskiego, gotyckiego, renesansu i baroku, właśnie barok jest najżywszy.
Jest stylem najbardziej żywiołowym i tym, który jako pierwszy objął nowy kontynent Ameryki, gdzie wypowiedział w oryginalny sposób. Dotarł do Rosjii, gdzie opanował architekturę nowo wznoszonej stolicy – Petersburga”. /K.Estreicher/
Włoskie słowo barocco było synonimem dziwacznego i pokrętnego wywodu, oznaczało też odstępstwo od stylu i wypaczenie dobrego smaku.
Niektórzy dopatrują się nazwy epoki w portugalskim słowie barroco co oznaczało perłę o nieregularnym i niedoskonałym kształcie.
Barok odstąpił od cnót odrodzenia i skierował się w stronę nadmiernej, ponadludzkiej wielkości, w stronę bogactwa, rozrzutności, zdobnictwa, żywiołowości i solnych emocje , dynamizmu, i wielkich napięć, ku dramatyzmowi i bogactwu form.
Porównajmy epoki:
RENESANS – płaskość, forma zamknięta, oparcie kompozycji na trójkącie, statyka i spokój.
BAROK – głebia, forma otwarta, oparcie kompozycji na lliniach ukośnych, dynamizm i emocjonalizm (ekspresja gestów).
Zanim jednak nastąpił pełny rozkwit baroku poprzedził go trwający zaledwie około 30 lat MANIERYZM. W Polsce najwspanialsze przykłady teko stylu znajdziemy w naszym regionie. Jednym obiektem jest doskonale zachowany Pałac Biskupów w Kielcach a drugi to niestety ruina zamku Krzyżtopór.
Znalazłem na YT świetny materiał o tym ostatnim. Jest znakomita wizualizacja zamku A. Sabata i Ł. Sawy pt. Zamek Krzyżtopór – próba wizualizacji.
https://www.youtube.com/watch?v=xo0pyP9qn_I
(4.12) Oczywiście możecie obejrzeć filmy o Pałacu Biskupów. Jest kilka propozycji w sieci.
Po architekturze przejdźmy do muzyki.
Najwięksi twórcy baroku to: G.F.Haendel – narodowy kompozytor angielski (ur.na Śląsku, z pochodzenia Niemiec) oraz J.S.Bach.
Proponuję posłuchać:
Fragment oratorium Mesjasz – Alleluja w wykonaniu Royal Chorał Socjety
https://www.youtube.com/watch?v=IUZEtVbJT5c
(4.23) YT G. F. Haendel
A Jana Sebastiana Bacha Arię na strunie G – w wykonaniu kwartetu smyczkowego (4.10)
Tym którym Bach stał się bliższy proponuję film na YT - 20 faktów o Bachu.
Na koniec porozmawiajmy o malarstwie. Barok tp epoka WIELKICH malarzy. Wszyscy znają takie nazwiska jak: Remrandt, Rubens, Anton van Dyck, ale chyba największym mistrzem był ten prekursor – Caravaggio. Genialny mistrz światła, odważny i szokujący współczesnych sobie odbiorców. Ja spotkałem się z jego twórczością dopiero na studiach z historii sztuki i do dzisiaj pamiętam te fascynujące wykłady. Ponieważ nie mam aż takiej wiedzy znalazłem dla was materiał na YT. Wielcy mistrzowie Malarstwa Europejskiego – Michelangelo Morisi da Caravaggio (18.30) Długo ale warto.
https://www.youtube.com/watch?v=giDcrr3-VEM
Okresem, który kończył barok był kameralny i intymny styl ROKOKO (1730 – 1760). Najkrócej można powiedzieć, że był lekkim, delikatnym, fantazyjnym przedsionkiem do KLASYCYZMU.
Obejrzyjcie Dlaczego rokoko to najlepszy styl(12.10) – YT
https://www.youtube.com/watch?v=RM_I3ivcUrY
Mam nadzieję, że polubiliście sztukę BAROKU. Nie mówiłem nic o literaturze a to przecież i Molier i nasz Jan Chryzostom Pasek (mieszkał w Smogorzowie koło Stopnicy) i wielki rozkwit teatru, ale zostawmy coś na j. polski.
Dziękuję za uwagę.
Pozdrawiam z nieustającymi życzeniami zdrowia.
KLASY: 2te, 2ht
Temat: Warsztat renesansowy.
Witam serdecznie w tym trudnym czasie.
Dzisiejsza lekcja miała być przeznaczona na wasze prezentacje, ale zamiast tego wyszukałem dla was kilka materiałów na YT, a wcześniej jaszcze poproszę was o sporządzenie kalendarium epoki i przesłanie prac na mój adres: a.zadlo@op.pl
Praca MUSI zawierać: Imię i nazwisko oraz koniecznie zaznaczcie klasę. Termin 7 dni.każde spóźnienie o tydzień będzie skutkowało obniżeniem oceny.
Podaję przykład;
1450 Wynalezienie……….
1452 Urodził się L.da …………
Itd.
Daty i wydarzenia znajdziecie w internecie.
Jeżeli ktoś chciałby napisać więcej /będzie premia/ to może opisać wybrane wydarzenie z epoki zamiast banalnego kalendarium.Np. opisać wybrane dzieło malarskie, muzyczne czy architektoniczne.
Dla głębszego poznania epoki obejrzyjcie na YT film
https://www.youtube.com/watch?v=bPq2KpEp0qs – 14.47
Oraz https://www.youtube.com/watch?v=xfCd6N4JOF4â – 4.15
W internecie jest wiele interesujących materiałów o epoce. Zachęcam do poszukiwań i „konsumowania”. Piękna epoka również z naszego polskiego widzenia.
To tyle na dzisiaj. Życzę zdrowia i pozdrawiam.